Tak na początek.

Słuchajcie, bloga będziemy prowadzić w dwójkę. Ja będę podpisywała się /M, a moja koleżanka /E . Mam prośbę. Głosujcie w ankiecie czy podobały wam się moje ciekawostki i czy w ogóle mamy dalej rozkręcać tego bloga i dodawajcie komentarze, okej ? Jakby ktoś miał jakieś pytania to podaję mojego e-maila  (europefan@tlen.pl). /M

Kee Marcello.

Kee Marcello-(Kjell Hilding Lövbom ) Urodzony 20 lutego 1963 roku w mieście Ludvika. Ma ojaca Hildinga-polityka, matkę Ragnhild-urzędniczka biurowa i o cztery lata starszą siostrę Ingelę.Wkrótce przeprowadzili się do Falun, a potem w 71 r. do Umeå, gdzie osiedlili się w sąsiedztwie Västerslät. Kee jako dziecko słuchał nagrań swojej siostry i tak polubił Beatlesów i Hepstars (szwedzki zespół, w którym na klawiszach grał Benny Andersson z Abby). W wieku 5 lat dostał swoją pierwszą gitarę. Była z plastiku i kupiona w sklepie z zabawkami. Kee stawał przed telewizorem i grał piosenki Beatlesów, trzymając swoją gitarę leworęcznie, tak, jak Paul McCartney. Ale bycie gwiazdą rocka nie było wówczas jeszcze jego marzeniem. Najbardziej chciał zostać hrabią, po tym, jak zobaczył kiedyś hrabię w TV i uznał, że ten to ma dobrze. Innym razem zamarzyło mu się zostać... duchownym. Dorastając w latach 70-tych zainteresował się wkrótce takimi zespołami, jak Deep Purple, Uriah Heep, Sweet i Kiss. W Umeå miał przyjaciela, Anders'a Hedlund'a, z którym często grywał w tenisa. Najczęsciej kończyło się to tak, że brali rakiety i udawali, że to gitary. Razem założyli swój pierwszy zespół, o nazwie "The Arabian Slickers" (wg. innej wersji wydarzeń "Camel Lickers"), mimo, że nie mieli żadnych instrumentów ani nie umieli na niczym grać. Razem z jeszcze jednym przyjacielem z sąsiedztwa, Peo (przypuszczalnie basistą) zawarli pakt, że jakoś zdobędą w końcu instrumenty i ich marzenia o zostaniu gwiazdami rocka się spełnią. Częto rozmawiali o występach w szkole, nosili makijaż w stylu KISS, czy Sweet. Jednak dwóch kolegów wyłamało się z paktu i tylko Kee trzymał się nadal owego postanowienia. Pierwszą prawdziwą gitarę dostał na gwiazdkę, gdy miał 14 lat, był to używany 200 sek Hagström Impala. Od tej pory się z nią nie rozstawał. Na początku podłączał ją do magnetofonu, używając go jako wzmacniacza. Ale miał dość zniekształceń i wkrótce kupił sobie od sąsiada Ingemar'a Haar'a jego używany, samodzielnie składany wzmacniacz o nazwie "Hit Kit". Z pomocą jego ojca złożył w garażu 20 calowy głośnik. Poszedł na lekcje gry na gitarze, ale jego nauczyciel stwierdził, że Kee ma zbyt krótkie palce, żeby być dobrym gitarzystą. Kee więcej się już tam nie pojawił. Ćwiczył sam w każdej wolnej chwili i w końcu uznał, że czas znaleźć ambitnych muzyków do wspólnego jammowania. Pogadał z wcześniejszym kolegą z klasy z Västerslätt, Peder'em Bergdahl'em i przeniósł swój sprzęt do piwnicy w domu jego rodziców. Stanął przed trudną decyzją. Dołączenie do Europe wiązało się z odejściem z Easy Action i to przed wydaniem albumu, w który włożył tyle krwi, potu i łez. Poza tym wejście do Europe było dla niego jak wskoczenie do pociągu pędzącego z pełną prędkością, "The Final Countdown" był już nagrany, a ludzie woleli na żywo słyszeć Noruma. Po długiej dyskusji Kee odmówił. Erdtman jednak dał mu weekend na przemyślenie tej decyzji i przez ten weekend, namówiony przez swoją przyjaciółkę, Kee zmienił zdanie. Jeszcze, w czasach Europe, w 91 r., udzielał się na albumie "Infra-Blue" Joey'a Tafolla. A po rozpadzie Europe Kee grał na instrumentalnym albumie jazzowym Ulf'a Wakenius'a. W 92 r. nagrał instrukcję gry na gitarze "REH Video". Miał produkować też album dla Rat Bat Blue, ale zamiast tego został członkiem tego zespołu, który wtedy zmienił nazwę na Red Fun. Z nimi nagrał w 93 r. album pod tytułem właśnie "Red Fun". Kee nie załapał się do Europe,a na jego miejscu jest teraz John Norum.

Tony Reno

Tony Reno- (Tony Niemistö) Urodzony 10.02.1963 roku w Danderyd, ale ma fińskie pochodzenie.Dorastał w Upplands Väsby. Jego pierwszym instrumentem była gitara, brał nawet lekcje gry na niej. Szybko jednak przerzucił się na perkusję, bo lubił walić w różne rzeczy. Jego największymi idolami byli Kiss i Deep Purple. Od 75 r. grał z Johnem N. w jego zespole Dragonfly. Potem, w 78 r. został członkiem WC. W czasie konkursu Rock SM przybrał pseudonim Reno, bo jego prawdziwe, fińskie nazwisko było trudne do wymówienia dla Szwedów, a tym bardziej dla innych cudzoziemców. Po tym, jak został wywalony z Europe w 1984 podczas trasy koncertowej promującej album Wings of Tomorrow ponieważ pozostali członkowie grupy byli zniecierpliwieni jego nie najlepszymi występami na próbach oraz brakiem motywacji. Został zastąpiony przez Iana Hauglanda. Trafił do zespołu Geisha, gdzie zastąpił na bębnach Mickey Dee (który potem grał w Motörhead). W 87 r. wydali album "Phantasmagoria". Kiedy Geisha się rozpadła, jej duński wokalista Yenz Cheyenne założył własny zespół o nazwie =Y=. Tony znalazł się w =Y= i nagrał z nimi 2 płyty:"=Y=" i "Rawchild". Później pomagał od strony technicznej przy nagrywaniu albumów Aquablue "Carousel Of Dreams" i Jimmy'ego Wilson'a "Identify". Zmiksował też "You Can Always Get What You Want" Trans Am. Co się z nim potem działo przez te wszystkie lata, tego nie wiem. Na oficjalnym forum zespołu ktoś napisał, że Tony się ożenił i że pracował w firmie komputerowej w Upplands Väsby, ale nie wiem, na ile ta wiadomość jest wiarygodna.

Mic Michaeli.

Mic Michaeli-(Gunnar Mathias Michaeli ) Urodził się 11.11.1962 roku w Sztokholmie. Dorastał w rodzinie muzycznej.Tak szybko, jak tylko zaczął sięgać do pianina, zaczął na nim grać, a stało się to gdy miał 5 lat. Już w wieku 8 lat to genialne dziecko zaczęło pisać własne piosenki. Grali w nich jego rodzice, jako jego zespół. Pewnego dnia, późnym wieczorem Mic siedział i oglądał TV. Wtedy usłyszał "Yesterday". Spodobało mu się i mama kupiła mu płytę Beatlesów ,,Odlies But Goldies”, na której ten utwor się znajdywał.Kiedy poszedł do 3 klasy, zaczął grać z kolegą w ogrodzie. Sam grał na gitarze, a kolega na tamburynie. Mic nie był bynajmniej grzecznym dzieckiem. W szkole nie interesował go żaden przedmiot. Za to, gdy był mniejszy,jednym z jego ulubionych zajęć była zabawa w lesie, gdzie chował fajki i tabakę. Rezultatem owej zabawy pewnego razu stał się pożar tego lasu. Bynajmniej nie zniechęciło to Mica. Zamiłowanie do ognia pozostało mu do dzisiaj. Próbował też grać w futbol i hokeja, ale wraz z upływem czasu coraz bardziej uświadamiał sobie, że muzyka to jest właśnie to, czym naprawdę chciałby się zajmować. swój pierwszy zespół założył, gdy miał 14 lat. Grali covery Status Quo, Black Sabbath i ZZ Top. Gdy miał 15 lat, kupił swój pierwszy syntezator. Założył potem grupę Ictus, która grała symfonicznego rocka. Podobną muzykę grał Acri, jego kolejny zespół. Później Mic przeskakiwał między kilkoma różnymi zespołami. Potem wszedł do zespołu Avalon, który grał muzykę w stylu Toto, choć nieco cięższą. Nagrali 2 demo. To był jedyny trochę bardziej zawodowy zespół, w jakim Mic grał, zanim trafił do Europe. Avalon grał w czasie tej samej gali rockowej, co Force i to wtedy właśnie Joey go odkrył.W czasie nagrywania "TFC" okazało się, że jego dziewczyna Mia jest w ciąży. Ożenił się z nią i urodził im się syn Marcus. Po rozpadzie Europe najpierw był producentem w kilku różnych miejscach. W 93 r. produkował m.in. album Paulo Mendonça. Udzielał się w paru bluesowych zespołach, takich jak Hound Dogs, Walking Heads (gdzie udzielał się też Kee M.). Razem z Ianem H. pracował z bluesowym gitarzystą Tommy'm TC Carlsson'em. Ian, Mic, a także John L. i Glenn Hughes grali też w Brazen Abbot. Wszyscy wzięli też udział w tourne Glenna w 94 r. i grali na jego płycie "From Now On..." i "Burning Japan Live". Wszyscy 3 członkowie Europe grali też w "Än Är Det Drag" Thore Skogman. Mic i Ian grali również w coverbandzie White Purple. Sam Mic był jeszcze w paru innych coverbandach. Razem z Ianem grali także w Sha-Boom. Pomagał w pisaniu paru piosenek na album "Joey Tempest" i brał udział w nagrywaniu płyty. Znalazł się też wraz z Ianem i Johnem L. w zespole Last Autumn's Dream, który w 2004 r. wydał płytę pod tytułem właśnie "Last Autumn's Dream". Wziął również udział w projekcie "Audiovision" Christiana Rivla z Narni. No i dzisiaj jest oczywiście w Europe. W tej chwili jest rozwiedziony i ma 3 dzieci (Marcus, Moa, Mathilda).

Ian Haugland.

Ian Haugland-Håkan Jan Haugland urodził się 13.08.1964 w pn. Norwegii w miejscowości Nordreisa (koło Tromsø), jako najmłodszy z 4 braci. Kiedy miał 8 miesięcy jego rodzina przeniosła się do Märsta koło Sztokholmu. Pierwszą płytą, jaką dostał była "Jag tror, jag tror på sommaren" Mats'a Ohlin'a. Jeden z jego starszych braci grywał mu utwory Deep Purple i Black Sabbath, wtedy też Ian zainteresował się takimi artystami jak Sweet, Slade i David Bowie. Jego pierwszym instrumentem była gitara akustyczna, ale wkrótce zaczął grać na perkusji, którą to początkowo stanowiły garnki i pokrywki mamy. I oczywiście jego ulubionym przedmiotem w szkole była muzyka.Pewnego razu usłyszał Cozy Powell'a w utworze Rainbow "Rising" z 75 r. i wtedy zdecydował, że chce naprawdę zostać perkusistą. Wraz z 2 kolegami założył własny zespół, choć wciąż nie miał własnej perkusji. Na szczęście już wkrótce ją dostał. Potem dołączył do nich jeszcze jeden członek i tak oto grupa Spectrum była kompletna. Nazwę wzięli z tytułu płyty Billy'ego Cobhamn'a. Ian własnoręcznie powiększał potem swoją perkusję, robiąc formy gipsowe z bębnów i odlewy z włókna szklanego. W zespole nie tylko grał, ale i śpiewał. Spectrum zaczęło dawać koncerty. W wolnym czasie Ian siadał za bębnami i trenował utwory Budgie, UFO i Rolling Stones. Jego ulubiony Rainbow był wciąż dla niego za trudny. Szukał zespołu, w którym mógłby znaleźć swoje miejsce, w tym celu był gotów nawet jechać za granicę. Ale wtedy właśnie dostał zaproszenie od Europe. To była jedyna szwedzka grupa, w której mógł sobie siebie wówczas wyobrazić, dlatego owa propozycja bardzo go uszczęśliwiła, jak również fakt, że może zostać w Szwecji. W 85 r., podobnie jak Joey T. i John N., udzielał się na albumie Tone Norum "One Of A Kind". Po rozpadzie Europe stworzył razem z Chrisem Hoofgardem stworzył grupę Haugland&Hoofgard. Póżniej zmienili nazwę z powrotem na Trilogy. Leifa zastąpił Marc Gransten. Nagrali demo z 5 utworami, gdzie Ian również śpiewał. W 94 r. ukazał się ich album "Lust Provider", którego producentem był Nikolo Kotzev. Ian udzielał się potem w wielu zespołach. M.in. nagrał z Glenn'em Hughes'em live-album "Burning Japan Live", na której udzielali się też John L. i Mic M. W piątki jest również DJ-em w metalowym barze w Hard Rock Café. Ian wziął udział w nagraniu płyty "Beyond Inspiration - A Tribute to Uli Jon Roth", która ukazała się w 2003 r. Ian, Mic M. i John L. weszli też w skład zespołu Last Autumn's Dream, który w 2004 r. wydał płytę pod tym samym tytułem. No i oczywiście obecnie, od 2003 r. są z powrotem w Europe. Rodzina Ian'a to żona Marita i 3 dzieci: Simon, Jannie i Linnéa.

John Norum

John Norum -(John Terry Norum) Urodzony 23.02.1964r. W Vardø , mieście położonym na najdalej wysuniętym na pn.-zach. krańcu Norwegii. Do Upplands Väsby trafił gdy miał roczek, ale norweskie obywatelstwo zachował do dziś. Gdy poszedł do szkoły, nie lubił się uczyć, za to lubił bawić się z ogniem. Pewnego dnia uznał, że znajdujący się w pobliżu Upplands Väsby las Rungby przydałoby się podgrzać. W tym celu wziął ze sobą benzynę, zaniósł tam i podpalił. Ale jakimś trafem tak jakoś się złożyło, że płonąca benzyna znalazła się na jego nogach... Jego pierwszymi idolami, którymi zafascynował się w wieku lat 8, byli Elvis Presley i Cliff Richard. Gdy miał 10 lat, zdjął ze ściany gitarę akustyczną swojej matki, Sophie i ona pokazała mu, jak na niej grać. Uczył się szybko i wkrótce dorobił się własnej gitary. Gdy pierwszy raz usłyszał "Strange Kind Of Woman" Deep Purple, zdecydował się, że zostanie gwiazdą rocka. W wieku 12 lat miał już swój zespół - Dragonfly, do nazwy którego zaczerpnął inspirację od ulicy na której mieszkał (Dragonvägen). Grał z nimi m.in. Tony Reno. Grupa była pod silnym wpływem dokonań KISS. Upodabniali się do swojego ukochanego zespołu jak tylko mogli. Bez makijażu wykonanego czarną szminką absolutnie nie mogli grać. Grali głównie w sypialni Johna, a ściany pokrywali blaszaną folią. Oczywiście w mieszkaniu odbył się ich pierwszy koncert, a publiczność składała się z ich kolegów. Ponieważ KISS używali w czasie swoich koncertów świec dymnych, zespół Johna w żadnym wypadku nie mógł być gorszy. Po koncercie odpalili więc świece dymne, w pokoju, a jakże, czego efekt był taki, że wszyscy ostro kasłali i zrobili się zieloni na twarzach. W sierpniu '92 w czasie Waterfestival w Sztokholmie John dołączył do Joey'a na scenie. Było to wydarzenie tak niespodziewane, że nigdzie o tym nie pisali.
W 94 r od 4 (Sztokholm) do 14 (Malmö) stycznia, wraz z kilkoma innymi zespołami udał się w tourne pod nazwą "The Boys Are Back In Town". W 2003 John Norum dostał telefon od Ian'a Haugland'a,żeby wrócił do Europe . 22 września 2004 roku w premierę płyty Start From The Dark urodziło mu się pierwsze dziecko-syn Jake Thomas. Oprócz działalności w Europe, na początku 2005 r. wydał kolejny solowy album -"Optimus". 21 maja 2008 zmarła jego żona Michelle. [*]

Z żoną Michelle.

John Levén.

 

John Levén – urodzony 25.10.1963 r. w Sztokholmie w szpitalu Sodesjukhuset. Szwedzki basista

związany z grupą muzyczną Europe .Gdy miał 7 lat przeprowadził się do Upplands Väsby. Jego największymi idolami byli Sweet i KISS, pierwszą płytą - "Hotter Than Hell" KISS, a ulubioną płytą "Alive" KISS. Ulubionym przedmiotem w szkole była plastyka. Swoją pierwszą gitarę dostał od babci gdy miał 14 lat. To była gitara akustyczna i sprawiła, że John zainteresował się muzyką znacznie bardziej niż dotychczas. W szkole natomiast obijał się i nie zawracał sobie zbytnio głowy nauką, co w efekcie zaowocowało kiepskim świadectwem. John więcej czasu spędzał w domu, ćwicząc grę na gitarze. Jego pierwszy zespół nie miał nazwy i grał utwory Status Quo. Potem był w wielu zespołach, ale w żaden nie zaangażował się tak naprawdę. Lubił też grać w futbol i to właśnie na boisku poznał i wszedł w bliższy kontakt z Joey'm Tempest'em. Później dostał gitarę elektryczną i zaczął ćwiczyć grę na niej. Ale w 81 r. dostał zaproszenie od Johna N. żeby grać w Force na basie i zgodził się. W owym czasie kształcił się też na mechanika warsztatowego, bo nie dostał się na żaden inny kierunek. Pracował potem jako woźny i magazynier. Później dostał zaproszenie od Yngwie'go Malmsteen'a, żeby grać na basie w Rising Force. Takiej pokusie nie mógł się oprzeć i nagrał z nimi singiel "We're Gonna Break Them All". Ale singiel ten nigdy nie został wydany. John nie polubił zbytnio Yngwie'go, odszedł z Rising Force i wrócił do Force. Ukazał się jednak bootleg Rising Force "Black Star" z ich wczesnymi nagraniami, gdzie John grał. Album "Europe" nagrywany był w czasie, kiedy John odbywał właśnie służbę wojskową. Dlatego chłopak musiał z lasu dojeżdżać do studia autobusem i metrem. Po rozpadzie Europe pojawiły się plany, żeby zagrał razem Johnem N. w 92 r. na jego albumie "Face The Truth", ale z jakiegoś powodu do tego nie doszło .W 1999 r. John był w trasie z Norumem, we Włoszech. Dzisiaj, rzecz jasna, jest w Europe.
John obecnie jest żonaty po raz drugi, z kobietą o imieniu Anikka i ma 3 synów: najstarszego Daniela (ur. ok 93 r.), Alexa i najmłodszego Adriana.